Netykieta (zbitka wyrazowa: net (ang. sieć) i etykieta) – zbiór zasad przyzwoitego zachowania w Internecie, swoista etykieta obowiązująca w sieci.
Netykieta, podobnie jak zwykłe zasady przyzwoitego zachowania, nie jest dokładnie skodyfikowana, nikt też nie zajmuje się systematycznym karaniem osób jej nieprzestrzegających, jednak uparte łamanie zasad netykiety może się wiązać z różnymi przykrymi konsekwencjami, na przykład zgłoszeniem nadużycia do działu abuse i odcięciem „niegrzecznego” osobnika od określonej usługi internetowej przez jej administratora.
Zasady netykiety wynikają wprost z ogólnych zasad przyzwoitości lub są odzwierciedleniem niemożliwych do ujęcia w standardy ograniczeń technicznych wynikających z natury danej usługi Internetu.

Zalecenia netykiety

Dla grup i list dyskusyjnych są to:

• zakaz pisania wulgaryzmów.
• zakaz spamowania (m.in. wysyłania niechcianych linków do stron)
• zakaz wysyłania tak zwanych łańcuszków szczęścia
• nakaz zapoznania się z wykazem FAQ przed zadaniem pytania
• stosowanie się do reguł pisania obowiązujących w danej grupie, np. sposób kodowania polskich liter, zasad cytowania, możliwości wysyłania (lub nie) wiadomości formatowanych w HTML-u, możliwości dołączania (lub nie) plików binarnych, co zwykle jest szczegółowo opisane w FAQ danej grupy
• zakaz nadmiernego cross-postowania, czyli wysyłania e-maili lub postów do kilku grup naraz
• zakaz wysyłania listów (e-maili) do wielu osób naraz z jawnymi adresami poczty elektronicznej (stosujemy kopię ukrytą)
• zakaz pisania nie na temat (OT – off-topic)
• zakaz pisania kilka razy z rzędu (szczególnie restrykcyjnie używany na forach posiadających funkcję edycji postu)
• zakaz odpowiadania nad cytowanym fragmentem (top-posting)
• zakaz ciągłego pisania wiadomości wielkimi literami.
• zakaz nadużywania interpunkcji
• zakaz prowokowania kłótni.

Dla usług interaktywnych (IRC, komunikatory, czaty, fora dyskusyjne na stronach WWW) są to:

• obowiązek korzystania z funkcji „Szukaj” na forach, przed założeniem nowego wątku (na omawiany już temat/problem)
• zakaz floodowania
• nakaz zapoznania się z FAQ danego kanału/forum/czatu i przestrzeganie zawartych tam zasad szczegółowych
• zakaz nagabywania osób, które sobie tego nie życzą
• zasady dotyczące znaków diakrytycznych – użytkownicy niektórych kanałów IRC nie życzą sobie używania polskich liter, natomiast na forach internetowych pisanie bez polskich znaków diakrytycznych bywa źle widziane; sprawy te regulowane są czasem przez lokalną netykietę lub FAQ, jak np. dla polskiej sieci IRC^[1])
• dopuszczalne jest korzystanie z różnych języków na kanałach wielonarodowościowych
• zakaz ciągłego pisania wielkimi literami
• zakaz pisania naprzemiennie wielkich i małych liter (tzw. nowomowa internetowa, poke-pismo)
• nakaz używania emotikon z rozwagą (mają być dodatkiem do tekstu, a nie główną treścią)
• w dyskusjach, zwłaszcza w Usenecie i na forach internetowych zwracamy się po nicku lub imieniu jeśli rozmówca wyraża na to zgodę. Nigdy samym nazwiskiem. Nie należy się obrażać, jeśli ktoś zwraca się do nas „per ty”, a nie w formie grzecznościowej, i nie należy się obawiać używania takiej bezpośredniej formy.
• zakaz nadużywania znaków interpunkcyjnych.

Dodatkowo dla korespondencji elektronicznej [e-mail]:

• nakaz trzymania się wątku w korespondencji elektronicznej lub cytowanie e-maila [w przypadku braku takiej opcji w skrzynce]
• nakaz dopisywania wątku korespondencji pod spodem [głównie dot. e-mail]
• zalecenie, by sygnaturka nie miała więcej niż cztery linie. Do jej długości nie wlicza się linii poświęconej na delimiter.
• przy wysyłce wiadomości do dużej, zwłaszcza nieznającej się grupy osób adresy odbiorców należy umieszczać w polu Ukryte do wiadomości.

Przykłady zachowań sprzecznych z netykietą

• Trollowanie – wpływanie na użytkownika w celu wyśmiania lub obrażenia lub prowokowanie kłótni,
• flooding – wysyłanie identycznych wiadomości w krótkich odstępach,
• spamowanie – wysyłanie niepotrzebnych wiadomości.

Wielki człowiek

Karol Wojtyła, późniejszy papież Jan Paweł II urodził się 18 V 1920 roku w Wadowicach. Mieszkał tam wraz z rodzicami i starszym bratem. Jako nastolatek był grzecznym chłopcem i najlepszym uczniem. Od najmłodszych lat często chodził do kościoła, był ministrantem i jak większość chłopców uwielbiał grać w piłkę nożną. Gdy miał lat dziewięć, umarła jego matka, a  trzy lata później opuścił go na zawsze starszy brat - lekarz. Karol Wojtyła po maturze razem z ojcem wyjechał z Wadowic do Krakowa, gdzie w 1941 roku zmarł jego tata. Karol w czasie szkoły średniej, brał udział w zajęciach teatralnych. Wtedy postanowił, że zostanie księdzem, kilka lat później został biskupem, a następnie kardynałem.
16 X 1978 został wybrany na papieża i zamieszkał w Watykanie, w Rzymie. Szybko zyskał uznanie wśród ludzi, był mądrym, miłym, przyjaznym człowiekiem. Ludzie licznie przybywali na Jego Msze Święte, Liturgię Słowa Bożego, modlitwy, które odprawiał na Placu Świętego Piotra. Bardzo lubił rozmawiać z dziećmi i młodzieżą, dlatego często się z nimi spotykał, dawał błogosławienie i dobre rady. Chorym, natomiast dawał nadzieję i odwagę. Sprawiało mu to przyjemność i satysfakcję, uwielbiał pomagać innym. Jeździł do różnych krajów i głosił o Słowo Boże. Wszyscy z zaciekawieniem słuchali Jego kazań.
W czerwcu 1979 roku odbył pierwszą pielgrzymkę do Polski. W 1981 roku papież został postrzelony przez tureckiego zamachowca, jednak wyszedł cało. W 2000 roku ustanowił święto Miłosierdzia Bożego, które obchodzimy do dnia dzisiejszego. Jednak w lutym 2005 roku papież zachorował, a w kwietniu jego stan zdrowia znacznie się pogorszył. Ludzie w całej Polsce i na całym świecie modlili się za Jana Pawła II i czuwali przez całe noce. Mimo to, stan Karola wcale się nie poprawiał. Czuwający przy Nim kardynałowie i biskupi odprawiali msze i udzielali papieżowi ostatnich sakramentów. W ostatnich chwilach życia Jan Paweł II wypowiedział słowa: „Ja Was szukałem. Teraz Wy przychodzicie do mnie. I za to Wam dziękuje”. Trzymając za rękę swojego osobistego sekretarza - arcybiskupa Stanisława Dziwisza, papież pożegnał się ze wszystkimi mówiąc: „Amen” i o godzinie 21:37 Jego serce przestało bić, a nasz Wielki Polak odszedł na zawsze do domu Ojca.
Po ogłoszeniu tych smutnych wiadomości na Placu Świętego Piotra, wszyscy uklękli i pogrążyli się w modlitwie. Ludzie w oknach domów, zapalili świeczki, prezydenci ogłosili żałobę, na jej znak opuszczono wszystkie flagi do połowy masztu.
Straciliśmy Wielkiego Człowieka, Wielkiego Polaka, jedynego polskiego papieża Jana Pawła II, który odszedł do domu Ojca. Jednak pamięć o nim pozostanie w naszych sercach na zawsze! TOTUS TUUS.

Papierz polak